Alex Potter and Company

Alex Potter is zonder twijfel een van de beste contratenoren van dit moment. Zijn stembeheersing is perfect, zijn expressie subliem. Niet voor niets is hij een van de meest gevraagde solisten bij ensembles als Collegium Vocale, EUBO en Collegium 1704. Hij stelt een intiem programma samen met motetten uit de vroege barok. De expressieve, sprekende stijl van de opera zorgde voor een revolutie in de geestelijke muziek. Componisten als Buxtehude en Strozzi schilderden met woorden en maakten ruim baan voor menselijke emoties.

Alex Potter: contratenor
Frauke Hess: viola da gamba
Kirsty Whatley: harp
Michael Fuerst: orgel

Alex Potter:
‘In dit programma combineren we de muziek van Dieterich Buxtehude en Barbara Strozzi. Buxtehude componeerde één stuk voor solostem en viola da gamba, Jubilate Domino, en dat is een vrolijke en virtuoze compositie. Deze muziek werd waarschijnlijk alleen in privékringen uitgevoerd.
Ik ontdekte de religieuze muziek van Barbara Strozzi omdat ik door een festival werd gevraagd een programma rond haar werk te maken. Vervolgens stuitte ik op een collectie van haar zeer dramatische muziek, op zeer expressieve teksten. Strozzi gebruikt de klassieke stijl van de klaagzang die veel dramatischer is dan de toen gangbare religieuze muziek. Maar deze expressieve stijl, afkomstig uit de wereldlijke opera, werd erg invloedrijk binnen het religieuze repertoire.
De composities in dit programma functioneren stuk voor stuk als een ontroerende, emotionele versterking van de tekst. Een mooi voorbeeld is Strozzi’s In medio maris, dat vertelt hoe Christus over het meer van Galilea loopt. Strozzi gebruikt hiervoor een heel beeldende stijl. In plaats van gestileerde, Bijbelse figuren worden hier mensen van vlees en bloed geschilderd, met menselijke emoties van angst en hoop. En religieus of niet, dit is muziek waardoor iedereen geraakt wordt.’
Alex Potter heeft de laatste jaren vele fans vergaard. De geliefde contratenor zong als jongen in Southwark Cathedral en studeerde zang in Oxford en Bazel bij Gerd Türk. Sindsdien treedt hij op met tal van bekende dirigenten onder wie Philippe Herreweghe, Lars Ulrik Mortensen en Frieder Bernius. Voor zijn solo-cd Fede e Amor uit 2013, met Weense barokmuziek van onder andere Caldara, Fux, Ziani en Porsile, ontving Potter uitstekende recensies en werd hij genomineerd voor een International Classical Music Award.