Ensemble La Sirena bestaat uit:
Joana Guiné - mezzosopraan en blokfluit
Héloïse Godefroy - barokcello en zang
Sevastianos Motorinos - klavecimbel

De naam van het jeugdige ensemble verwijst naar de zeegeesten, halfgodinnen uit de Griekse mythologie, die hun toehoorders verleidden met hun gezang.

Hun uitvoeringsrepertoire bestaat uit kamercantates en liederen begeleid door basso continuo die populair waren in heel Europa. La Sirena streeft ernaar om de belangrijke retorische, poëtische en dramaturgische aspecten te verkennen, die essentieel waren in de uitvoeringspraktijk van 17e- en 18e-eeuwse muziek.

De cantate was een geliefd genre in de barokperiode en werd in heel Europa uitgevoerd in de intieme zalen van zowel de adel als de burgerhuizen. Er is veel repertoire uit deze periode van zowel bekende als onbekende componisten wat nog herontdekt moet worden.
Veel barokrepertoire moet nog worden verkend, zowel van onbekende componisten alsook de meest geliefde creatieve geesten. In het begin van de 17e eeuw nam het lied, de monodie begeleid door de luit, en de "air de cour", ook een bijzondere plaats in tijdens avonden van vele muziekliefhebbers en beschermheren van die tijd.
Hun voornaamste missie is om dit repertoire onder de aandacht te brengen van het hedendaags publiek en de rijkdom van de poëzie en emotionele inhoud ervan te tonen. Uiteindelijk wijkt de functie ervan nauwelijks af van die van een lied van een moderne singer-songwriter, zowel wat betreft inhoud als verbeelding van menselijke passies en ervaringen.

Het programma Ces Yeux Coupables (Die Schuldige Ogen) bevat:

François Couperin (1668-1733) Fourth prelude from L'Art de toucher le clavecin in F major.
Sébastien Le Camus (ca. 1610-1677) Un berger plus beau que le jour.
Sébastien de Brossard (1655-1730) Cantata: Samson trahi pour Dalila, SdB. 70.
Michel Lambert (1610-1696) Ombre de mon amant.
François Couperin Fifth prelude from L'Art de toucher le clavecin in A major.
Élisabeth Jacquet de la Guerre (1665-1729) Cantata: Susanne.
Honoré d’Ambruys (c.1660-c.1700) Le doux silence de nos bois.
Michel Lambert Vos mépris chaque jour.